محل تبلیغات شما


آن شنیدستی که در فصل شتا
                                   در دهی بوران به پا شد چون بلا
خان آن ده در اتاق گرم خویش
                                   فارغ از سرما و یا کم یا که بیش
بالشش آکنده از پرهای قو
                                   گونه‌هایش سرخ و فربه چون لبو
ناگهان از در درآمد نوکرش
                                      نوکر هم آس و پاس و لاغرش 
گفت: خانا ! سوز سرما بی امان
                                      می‌زند بر فرق و مغز استخوان
اینچنین سرما ندیدم تا کنون
                                     در رگان نوکرت یخ کرده خون
پا برون هرگز منه ای سرورم
                                     ای همه دردت بگردد در سرم
در تفکر شد کمی خان زین سخن
                                     پنجره بگشود و سوز آمد به تن
دید عجب سرمای مرد افکن بود
                                   سوز سرما هم چو صد سوزن بود
پنجره کوبید و آمدبا غضب 
                                         نوکرش را زد صدا دور از ادب
گفت: اینک می‌روی با عربده
                                     رو به سرما سر دهی صد مرتبه
با غضب گویی که خان ایمن بود
                                    فارغ از سرما در این ‌مسکن بود
خان اگر لرزیده بودش خان نبود
                                فارغ از این سوز و این بوران نبود
نوکرش راهی و شد و اندر حیاط
                                     بانگ زد پیغام خان را با ثبات
نزد خان آمد مجدد آن عمو
                                     خان بپرسیدش ز شرح گفتگو
گفت: خانا ! خاطرت آسوده باد
                                        سوز سرما هیبتت را بنده باد
چون که گفتم شرح پیغام تو را
                                       سوز سرما شد به لکنت مبتلا
این چنین گفتا بگو با خان خود:
                                      رنجشت کمتر بود از یک نخود
جنگ ما با خانتان بیهوده باد
                                         لکن اینجا نوکران را نکته باد
گرچه از خان دست سرما کوته است
                                        نوکرش اما بود در زیر دست
من دمار از روزگارت در کنم
                                    روز و شب چشمان نوکر تر کنم
از خوانین گرچه زورم کمتر است
                                     لکن از نوکر جماعت برتر است
پس زنم با سوز حد بر نوکران
                                   تا حساب آید به دست دیگران .
این حکایت شرح حال روز ماست
                                شرح حالی زین دل جانسوز ماست
سوز سرما این گرانی‌ها بود
                                     خان ولیکن شهرتش بر جا بود
نقش ما اما در این جا نوکر است
                                   این تورم پشت ما را خنجر است
این گرانی پشت ما خم می‌کند
                                     سفره‌هامان را پر از غم می‌کند
هر بلایی الغرض در روزگار
                                       هم‌ چو تیری می‌کند ما را شکار
خان خودش شیر است و گرگ است این بلا
                                                  بینوا ما بره‌های بینوا .
سید حمیدرضا خوشدل

چاپ در رومه ی مردم سالاری  12  اسفند 1397


عجب شهری بود این شهر آوه...

در باب گرانی‌هایی که همیشه تنها گریبان گیر اقشار ضعیف است ...

از کعبه چه میخواهی ...

  ,سرما ,خان ,سوز ,نوکر ,شرح ,    ,بود    ,است    ,   سوز ,   لکن

مشخصات

برترین جستجو ها

آخرین جستجو ها

utdomermo desparide ciomechecpalb پایگاه اینترنتی هیئت متوسلین به اهل بیت(ع) مسجد جامع تنیان دانلودستان | دانلود بازی, نرم افزار و ... Betty's notes استخدام ساوه | سایت استخدام ساوه |ساوه tingmismamens تاریخ ایران بدنسازی